Strand!

Inmiddels al weer enige tijd geleden, begin mei, waren we weer eens naar het strand. Het is heerlijk weer. Sammie speelt lekker in het zand. Ze bouwt zandkastelen. Ik drink koffie, Sammie appelsap.

Lotje

Gisteren was een hele droevige dag: Martine beviel na bijna vierentwintig weken van Lotje. Ze leefde vijftien minuten. Het is zo droevig, zo verdrietig. Dit gebeurt voor de tweede keer binnen één jaar. Fiene kwam vorig jaar op 26 mei niet levend ter wereld. Lotje, gisteren, heeft even geleefd. Later hoorde ik dat ze haar handje om de vinger van haar moeder geklemd heeft. Je zou kunnen zeggen dat Lotje een teken van leven gaf. Ze zag er prachtig uit, what’s appte Martine.

We leven met de jonge ouders mee. Het zit ze bepaald niet mee. Ik wens ze zoveel sterkte en kracht. Ze zijn sterk en bovenal ook wijs.

Net als met Fiene, zullen we Lotje niet leren kennen, maar we zullen haar ook niet vergeten, want ze bestaat. Donderdag wordt Lotje begraven.

‘Papa, ik kom graag op je feestje!’

In alle vroegte haal ik Sammie op bij Castellum in Leidseveen. Met Sammie gezellig achterin de auto naar huis en daar aan de keukentafel knutselen we met z’n drieën voor de verjaardag van Fokke op 15 mei een kroon en een das. Met veel ballonnen. Op de kroon wil Sammie de tekst ‘papa, ik wil graag op je feestje komen’ hebben.

Knuffel